W ostatnim czasie polskie sady zostały wręcz zalane sprawami frankowymi. Klienci banków domagają się uznania, że ich umowy o kredyt frankowy są nieważne lub domagają się wpłaty wszystkich wpłaconych rat kredytowych.

Na podstawie art. 385¹ § 1 k.c. za niedozwolone (abuzywne) klauzule umowne mogą być

uznane takie postanowienia umowy, które nie są uzgodnione indywidualnie, kształtują prawa i

obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszają jego interesy oraz nie są to postanowienia, które określają główne świadczenia stron, w tym wynagrodzenie, chyba że takie postanowienia są sformułowane w sposób niejednoznaczny.

W umowach dotyczących zaciągnięcia kredytu, w których następowało odesłanie do innej waluty, przede wszystkim do franka szwajcarskiego algo poprzez wskazanie kwoty kredytu w tej walucie, albo poprzez indeksację do tej waluty, to jest wskazanie równowartości, często mieliśmy do czynienia z niedozwolonymi klauzulami umownymi.

W procesie sądowym Sąd badając sprawę ważności takiej umowy bada wszystkie postanowienia umowy z konsumentem pod tym kątem.

W związku ze stwierdzeniem nieważności umowy wszelkie wpłacone raty pozostają do zwrotu.

Nasza kancelaria po przesłaniu do nas Państwa umowy o kredyt jest w stanie określić, które z postanowień umownych mogą być uznane za niedozwolone i powodujące nieważność umowy.

Z poważaniem

Ewa Kosowska-Czapla

radca prawny

Jeśli kredyt został zaciągnięty wspólnie przez małżonków  pomiędzy współkredytobiorcami

zachodzi współuczestnictwo jednolite konieczne w rozumieniu art. 73 § 2 k.p.c., tj. stroną powodową

powinni być jednocześnie wszyscy kredytobiorcy oraz treść wyroku musi być jednakowa wobec

wszystkich.

Tym samym współkredytobiorcy powinni dojść do porozumienia w kwestii czy taką sprawę wnieść do Sądu.

Jeśli sprawę wniesie tylko jedno z nich, a drugie nie będzie chciało do sprawy przystąpić, sprawa zostanie z tej tylko przyczyny przegrana.

Tym samym już przed założeniem sprawy warto porozumieć się w tej kwestii z małżonkiem bądź byłym małżonkiem.

Oczywiście w przypadku braku zaufania pomiędzy małżonkami bądź byłymi małżonkami każdy z nich może mieć swoja kancelarię.

Z poważaniem

Ewa Kosowska-Czapla

radca prawny

Jeśli zastanawiasz się nad założeniem sprawy przeciwko Bankowi o tak zwany kredyt frankowy na pewno ważna informacja jest informacja ile taka sprawa będzie kosztować.

Opłata do Sądu za wniesienie takiej sprawy to 1000 zł.

Niezależnie zatem jakiej kwoty zwrotu dochodzisz, to jest czy to będzie 50 000 zł czy 500 000 zł opłata się nie zmieni.

Jeśli korzystasz z pomocy adwokata lub radcy prawnego dojdzie jeszcze koszt związany z powierzeniem prowadzenia sprawy kancelarii.

Kancelarie oferują poprowadzenie takiej sprawy najczęściej na zasadzie opłaty wstępnej, a także premii za wygraną. Oferty różnią się od siebie, stąd koszt Kancelarii może być różny, w zależności od propozycji z której skorzystamy.

Z poważaniem

Ewa Kosowska-Czapla

radca prawny

W praktyce Kancelarii zdarza się, że kontrahenci z różnych państw współpracują ze sobą przez wiele lat nawet bez umowy. W przypadku sporu może dojść do sytuacji, że jeden z nich przeleje swoją wierzytelność na inny podmiot.

Taki przelew wierzytelności może być bardzo niekorzystny dla drugiej strony, ograniczy ją bowiem znacznie w możliwości potrącania wzajemnych wierzytelności.

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) prawo, któremu podlega przenoszona wierzytelność, rozstrzyga o jej zbywalności, stosunku pomiędzy nabywcą wierzytelności a dłużnikiem, przesłankach skuteczności przelewu oraz zwalniającym skutku świadczenia przez dłużnika. Jeśli zatem prawem, któremu podlega zbywana wierzytelność będzie prawo polskie, w tej sytuacji przelew uregulowany jest w kodeksie cywilnym.

Zgodnie z przepisem art. 509 § 1 kodeksu cywilnego wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Tym samym dla przelewu wierzytelności nie będzie wymagana zgoda dłużnika. Dłużnik może znaleźć się w sytuacji, że roszczenia będzie dochodził od niego zupełnie inny, nieznany mu nawet podmiot.

Jednocześnie przepis wskazuje, że umowa może zastrzec inaczej. Tym samym jedynie umowa ochroni dłużnika przed niekontrolowanym przez niego przejściem wierzytelności na inną osobę.

Jak pisałam we wstępie wielu kontrahentów współpracuje ze sobą bez umów, tym samym brak umowy w tym zakresie jest bardzo niekorzystny dla dłużnika.

Rozwiązanie jest niekorzystne nie tylko dlatego, że roszczenie może wykupić przykładowo firma windykacyjna. Dokonanie przelewu blokuje bowiem również w pewnym zakresie możliwość zaspokojenia własnych roszczeń np. w drodze potrącenia.

               Ewa Kosowska-Czapla

Radca Prawny/ doradca restrukturyzacyjny

 Szczecin, 03 marca 2019r.