UWAGA! Ten serwis używa cookies i podobnych technologii.

Brak zmiany ustawienia przeglądarki oznacza zgodę na to. Czytaj więcej…

Zrozumiałem

W dniu 25 kwietnia 2024 r. Sąd Najwyższy podjął wyczekiwaną przez wszystkie strony uchwałę, która w dużej mierze odpowiedziała na pytania prawne już rozstrzygnięte zarówno poprzez orzecznictwo krajowe, jak i przede wszystkim TSUE.

Na skutek podjętej Uchwały Sąd Najwyższy orzekł, iż:

  1. W razie uznania, że postanowienie umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego odnoszące się do sposobu określania kursu waluty obcej stanowi niedozwolone postanowienie umowne i nie jest wiążące, w obowiązującym stanie prawnym nie można przyjąć, że miejsce tego postanowienia zajmuje inny sposób określenia kursu waluty obcej wynikający z przepisów prawa lub zwyczajów.
  1. W razie niemożliwości ustalenia wiążącego strony kursu waluty obcej w umowie kredytu indeksowanego lub denominowanego umowa nie wiąże także w pozostałym zakresie.
  1. Jeżeli w wykonaniu umowy kredytu, która nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bank wypłacił kredytobiorcy całość lub część kwoty kredytu, a kredytobiorca dokonywał spłat kredytu, powstają samodzielne roszczenia o zwrot nienależnego świadczenia na rzecz każdej ze stron.
  1. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, bieg przedawnienia roszczenia banku o zwrot kwot wypłaconych z tytułu kredytu rozpoczyna się co do zasady od dnia następującego po dniu, w którym kredytobiorca zakwestionował względem banku związanie postanowieniami umowy.
  1. Jeżeli umowa kredytu nie wiąże z powodu niedozwolonego charakteru jej postanowień, nie ma podstawy prawnej do żądania przez którąkolwiek ze stron odsetek lub innego wynagrodzenia z tytułu korzystania z jej środków pieniężnych w okresie od spełnienia nienależnego świadczenia do chwili popadnięcia w opóźnienie co do zwrotu tego świadczenia.

Komentując powyższe, należy wskazać, że uchwała ta potwierdziła obecną linie orzeczniczą, która w znaczącej liczbie spraw jest korzystana dla konsumentów. Nie stanowi ona żadnego przełomu w sprawach frankowych, a jedynie potwierdzenie dotychczasowych twierdzeń pełnomocników konsumentów, w tym naszej Kancelarii. Uchwała ta zwiększa pewność prawną co do rozstrzygnięć w sprawach frankowych i powinna być kolejnym argumentem za tym, aby kredytobiorcy, którzy nadal nie zdecydowali się na wytoczenie sprawy przeciwko Bankowi po raz kolejny się nad tym zastanowili. W tym celu zachęcamy do skontaktowania się z Kancelarią – adresy e- mail oraz numery telefonów dostępne są na stronie Kancelarii.

 

 

aplikant radcowski

Adrian Waroch

 

Kategoria: